Onze taxichauffeur uit Montenegro

1 reactie

En zo sta je, na een heerlijke gezinsvakantie, ‘opeens’ weer op Rotterdam AirPort met zijn allen. Iets gebruinder dan bij vertrek en mooie herinneringen rijker. Alleen nog een taxi vinden die ons naar huis kan brengen…….

Met de taxi naar huis

Onze koffers waren al gedeeltelijk ingeladen bij de voorste taxi van de standplaats toen bleek dat niet alles erin zou passen. Een andere taxichauffeur, met grotere achterbak, werd erbij geroepen, alle koffers overgeheveld en zo vertrokken we alsnog van Rotterdam naar Wilnis met onze ‘nieuwe’ taxichauffeur. Hij vroeg beleefd naar onze vakantie, waar we vandaan kwamen, hoe het geweest was. De gebruikelijke small talk tussen een chauffeur en zijn passagiers. Tot het gesprek op zijn beroep kwam, zijn achtergrond (zijn ouders bleken eigenaar van een restaurant in Montenegro) en hoe hij ooit in Rotterdam beland was. De rest van de rit zat ik ademloos op het puntje van de achterbank.

Levensverhaal

Eenmaal thuis, toen we weer uit de taxi stapten, vroeg mijn oudste beduusd: “heeft deze man nou net zijn hele levensverhaal aan ons verteld?” En inderdaad ; wat we te horen kregen onderweg van Rotterdam naar Wilnis, was een beknopte versie van zijn levensverhaal. En wat voor één…… Dit avontuur zou makkelijk verfilmd of in boekvorm uitgebracht kunnen worden en maakte diepe indruk op ons.

Als 15-jarige (…..) jongen kwam deze , nu bijna 40- jarige man uit voormalig Joegoslavië, via een omweg terecht in ons land. Helemaal alleen, zonder enig bezit en met alleen wat kleingeld op zak. Na twee nachten buiten op een bankje werd hij opgemerkt door twee agenten. Er volgden jaren van obstakels, uitdagingen, procedures en struggles. Niet dat hij het op die manier vertelde. Het hele verhaal, inclusief alle gekmakende tegenwerkingen van ons bureaucratisch systeem, werd op een positieve en trotse manier verteld. Wij konden alleen maar vol bewondering luisteren, zo nu en dan een vraag stellend. Van een dakloze tiener die de taal niet spreekt, zonder verblijfsvergunning, zonder papieren, zonder vrienden of familie had deze energieke man een heel leven opgebouwd in Nederland. Met een huis, een eigen taxi, vrienden en een identiteitsbewijs die hij ons trots liet zien.

De beste goulash

Dankbaar voor alles wat hij hier in Nederland had weten op te bouwen was hij nu plannen aan het maken om terug te keren naar zijn geboorteland. Terug naar zijn ouders en de heerlijke (hij noemde het de beste ter wereld) goulash van zijn moeder. Want, zo vertelde hij ons, het is fijn om mooie schoenen, een huis en een grote auto te kunnen kopen. Maar we hebben niet veel nodig om gelukkig te zijn. Als we maar te eten hebben en samen kunnen zijn met vrienden en familie.

Samenzijn

Deze taxirit zal ik nooit meer vergeten. Het verhaal van deze man maakte diepe indruk op me en vervulde me met respect en dankbaarheid. Tegelijkertijd besefte ik wat vakanties zo waardevol maakt. Het samen kunnen zijn met familie, vrienden en geliefden. Volledige aandacht voor elkaar; samen lachen, samen eten, mooie gesprekken en simpelweg tijd met elkaar doorbrengen. Bij het uitstappen besloot hij zijn verhaal met een laatste advies aan mijn jongste dochter: je ouders zijn je beste vrienden in dit leven. Luister altijd goed naar ze want zij hebben altijd het beste met je voor.

Het Roseto effect

In mijn boek ‘Fit Fab 40’ vertel ik over het Roseto effect; de positieve impact die samenzijn met anderen en onderdeel uitmaken van een hechte gemeenschap heeft op onze gezondheid. Zelfs zodanig dat het de negatieve effecten van andere ongezonde gewoontes teniet kan doen. Wat onze taxichauffeur een nadeel vond aan Nederland was dat hij, als hij met een vriend wilde afspreken, dit nooit spontaan kon. “Er wordt eerst in de agenda gekeken om vervolgens een afspraak in te plannen.”. Dat was in zijn geboorteland wel anders. En ik besefte inderdaad hoe fijn ik dat altijd op vakanties vind; je bent ‘gewoon’ samen met elkaar en hoeft niet je agenda’s te trekken om met elkaar te kunnen eten. Je leeft meer bij de dag. Toch eens kijken hoe we die vakantie vibe nog wat meer kunnen integreren in het dagelijks leven hier in Nederland.

Hoe voorkom je dat je roofbouw op jezelf pleegt?

Een reactie plaatsen

Afgelopen week werd ik uitgescholden in het verkeer. Waarom?? Omdat ik een fietser voorrang verleende op een plek waar een medeweggebruiker vond dat dat niet ‘mocht’.

Het was een donkere, regenachtige en chaotische avondspits en ik had een van mijn kinderen naar een sportclub gebracht. Terwijl ik een rotonde op rijd zie ik een fietser door de stromende regen aankomen. Zoals zo vaak stop ik om de fietser voor te laten, ook al had de fietser, theoretisch gezien, geen voorrang.  De automobilist achter me rijdt te hard en te dicht op me, kan nog net op tijd remmen en begint tot mijn verbazing heel lang en hard op haar claxon te duwen.

Ik zet mijn auto stil, stap uit en loop naar haar auto. “Ik weet niet waar je mee bezig bent”, vraag ik “Maar ik liet gewoon een fietser voor.” Ze begint te schreeuwen dat ze bijna achterop mijn auto zat (ja, dat had ik ook gezien; duidelijk dat ze te hard en te dicht op me had gereden) terwijl tegelijkertijd haar boomlange man uitstapt om mij voor van alles uit te maken (niet voor herhaling vatbaar) en te schreeuwen dat ik de fietser geen voorrang MAG geven, want die had hij niet. “Als je het niet erg vindt, rijd ik liever geen fietser omver”, zeg ik nog terwijl ik maar weer in mijn auto stap omdat ik het verkeer niet verder op wil houden. Terwijl ik mijn weg vervolg scheuren ze me, helemaal gestresst, met een noodgang voorbij (op een plek waar je op dat moment niet in mag halen).

De adrenaline giert door mijn lijf door het onrecht en zoveel negatieve energie. Het duurt even voordat ik het voorval echt los kan laten. Mijn adem en hartslag zijn versneld; alles in mijn lichaam is in paraatheid om te vechten of vluchten. (Fight-Flight reactie)

Een paar uur later zit ik op de mat in mijn studio om een Yin Yoga les te geven. Ik besef hoe het mogen geven van deze ontspannende lessen mijzelf ook helpt om elke keer weer rust en stilte te zoeken. Door de ademoefeningen breng je je lichaam en daardoor ook geest weer tot rust. Voor mij is dit gelukkig maar een incident, maar velen zitten continue op hun werk of in een thuissituatie in een stressvolle omgeving. En die negatieve energie en stress hebben direct effect op jouw lijf. 

Ga maar eens ontspannen op de grond liggen en roep dan boze gedachten op. Dat gaat niet! Wanneer je boos bent kun je je lichaam niet meer ontspannen. Lichaam en geest, hart en hersenen, zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Maar wist je dat ook onbewuste gevoelens en gedachten direct effect hebben op de gezondheid van je hart?

Je HRV is je hartslagvariabiliteit en dat is de periode tussen je opeenvolgende hartslagen. Stel: jouw hartslag is 60 slagen per minuut; dat wil niet zeggen dat je precies elke seconde een hartslag hebt. Dat varieert. Dus de ene keer komt de hartslag na 1 seconde dan weer na 0.58 dan weer na 1,01, etc. Die variatie is je HRV. Hoe hoger je HRV; hoe variabeler de hartslag, hoe gezonder het hart.Hartslagvariabiliteit neemt toe tijdens ontspanning- en herstelactiviteiten en neemt af tijdens stress. Respectievelijk is de HRV hoger wanneer de hartslag lager is en lager wanneer de hartslag hoger is. Dit varieert gedurende de dag aan de hand van je activiteiten en stress.

Ons zenuwstelsel heeft twee systemen:

  • het sympathische systeem, deze controleert je vecht-en vluchtreacties. De activiteit hiervan versnelt het hartritme.
  • Het parasympathische systeem, deze hoort bij ontspanning, rust en herstel en vertraagt het hart.

Dit zijn eigenlijk onze rem- en gaspedaal. We hebben ze allebei nodig en ze moeten allebei in topconditie zijn zodat ze, wanneer nodig, elkaar kunnen compenseren. Allebei de systemen zijn continue bezig het hart te versnellen en af te remmen. Daarom is de pauze tussen 2 opeenvolgende hartsagen nooit gelijk. Die veranderlijkheid is dus heel gezond omdat het aangeeft dat zowel je rem als gaspedaal goed functioneert.

Tijdens mijn opleiding aan de EnergyControl Academy  bij Stans vd Poel leerde ik werken met een apparaat die onder andere de HRV meet. Als test werd ik ook zelf aangesloten en moest ik onder tijdsdruk een ingewikkelde rekensom oplossen. Zonder dat deze situatie nou echt stressvol aanvoelde zag ik tot mijn verbazing dat mijn hartslag steeg en het verloop van de lijn onregelmatig en rommelig werd. Ook al voelde het niet als een echte inspanning; toch had deze situatie al effect op mijn hartslag en de HRV. Daarna moest ik een prettige, blije herinnering oproepen. Daarop veranderde de curve binnen enkele seconden van onregelmatige chaotische haken in regelmatige, vloeiende lijnen. Wanneer de variaties zwak en chaotisch zijn trappen we zonder vast patroon afwisselend op het gas-en rempedaal. Als de variatie in hartslag sterk en gezond is dan wisselen de fases van versnellen en vertragen elkaar snel en regelmatig af. Dan zie je een golvende beweging en is er sprake van ‘coherentie’.

Wanneer we geboren worden is de veranderlijkheid het sterkst; als onze dood nadert het laagst. Het is een teken van ouder worden maar het afnemen van die veranderlijkheid komt vooral omdat we onze rem, het parasympathische systeem, niet goed onderhouden. Als we alleen maar op het gaspedaal drukken en nooit de rem gebruiken dan werkt de rem op een gegeven moment niet meer goed. Als je dat te lang blijft doen pleeg je roofbouw op jezelf en raak je uiteindelijk opgebrand.

Diverse onderzoeken hebben aangetoond dat negatieve emoties zoals woede, angst, verdriet maar ook de meest onbenullige zorgen (denk aan de rekensom) de veranderlijkheid in hartritme drastische veranderen en dus effect hebben op onze gezondheid. Positieve emoties zoals vreugde en liefde bevorderen je hartcoherentie. Coherentie is dus niet een toestand van ontspanning maar meer een situatie waarin we in een ‘flow’, in harmonie met onszelf zijn. Als we innerlijke balans vinden heeft de buitenwereld  uiteindelijk minder grip op ons en daarmee op onze gezondheid en levensverwachting.

Er is een hele effectieve en eenvoudige manier om de veranderlijkheid van je hartslag te vergroten en deze in coherentie te brengen. Het is een oefening die ik in bijna elke yogales weer doe met mijn deelnemers. Doe deze oefening zo’n 5-10 minuten minimaal één, maar liever vaker, per dag. Een mooi moment voor deze oefening is voor het slapengaan.

Ademoefening

  • Richt je aandacht naar binnen en laat alle indrukken van de buitenwereld naar de achtergrond verdwijnen. Alles waar je je druk om maakt parkeer je even. Deze wachten wel.
  • Adem rustig in door je neus en vervolgens weer uit door je neus. Maak de uitademing iets langer dan de inademing; dat stimuleert meteen je parasympatische systeem waardoor de balans al iets meer doorslaat naar je remsysteem.
  • Je stuurt je ademhaling niet, het enige dat je bewust doet is pauzeren na je uitademing. Dus in door je neus en uit door je neus en dan pauzeren. Je hoeft niet zo lang mogelijk te pauzeren. Je ademt weer in als je lichaam het seintje geeft dat het weer tijd is om in te ademen.
  • Terwijl je dit blijft doen breng je je aandacht naar je hart. Beeld jezelf in dat er bij elke uitademing meer ruimte en zachtheid rondom je hart ontstaat. 

Onderzoekers van het Hearthmath Institute hebben aangetoond dat  het oproepen van positieve emoties al snel leidt naar coherentie in het ritme van je hartslag. Als we ons laten leiden door positieve emoties neemt de coherentie in kracht toe. Als we ons laten leiden door zorgen en negatieve gedachten dan neemt de coherentie meteen af en maakt deze plaats voor chaos.

Kortdurende stress is goed voor ons lichaam. Chronische stress maakt ons ziek en zorgt dat we korter leven. Om de fitste versie van jezelf te worden en gezond oud te worden ligt de basis bij je hart; het centrum van de liefde.