Intermittent offline

Een reactie plaatsen

En toen was ik het opeens zat…… echt zat!! Tijd voor verandering. De aanleiding? Een opeenstapeling van gebeurtenissen; de bekende ‘laatste druppel’ en de realisatie dat ik het anders wil doen. Ga doen!! Ook al druist het in tegen wat de maatschappij ‘normaal’ is gaan vinden. Want dat is het niet. Het is abnormaal, tegennatuurlijk en ik voel meer en meer weerstand. Dus…. Ik doe niet meer mee.

Screentijd

Ik heb het over online beschikbaarheid; mijn ‘screentijd’; het bereikbaar zijn via whatsapp, social media; e-mail en alle andere online kanalen. Hoeveel mensen hoor je niet zeggen als het over hun smartphone gaat, dat ‘hun hele leven’ in dat ding zit?? De weersvoorspelling checken; routeplanner; parkeren; een YouTube filmpje kijken; een nieuw restaurant googelen; online shoppen; je trainingen inplannen; wat kan er tegenwoordig niet meer mee? Is het je weleens overkomen dat je in de auto zat en al wat verder weg van huis en je realiseert dat je je smartphone niet bij je hebt? Hoe voelde dat en wat heb je gedaan?? De laatste keer dat mij dat gebeurde voelde het heel ‘kaal’ en ook wel vreemd. Ik vertikte het om terug te rijden maar realiseer me ook hoe maf het is dat het zo voelt.

Zandkorrels

Toen ik een paar weken op de Fillipijnen was om yogalessen te verzorgen op een prachtige plek, ver weg van de bewoonde wereld, was het onmogelijk mijn smartphone op te laden. Er waren zandkorrels in de oplaadpoort terecht gekomen. Eerst kwam er een soort gevoel van paniek over me heen. Wat nu? Ik wist dat ik binnen niet al te lange tijd niet meer bereikbaar zou zijn. Het laatste berichtje was naar mijn man om te laten weten dat mijn telefoon reddeloos verloren en bijna leeg was. Il kon hem nog net het nummer van de kite-en surfleraar appen; een gezamenlijke vriend die daar op het strand aan het werk was en wel een werkende telefoon had. Mocht er echt iets aan de hand zijn dan was ik in ieder geval via hem bereikbaar. Toen die boodschap over was gekomen kwam er een gevoel van rust over me, ook nadat mijn smartphone echt op zwart ging. Het was overmacht en het enige wat ik kon doen was me er aan overgeven.

Dit moet anders

Bizar toch dat je die momenten waarop je geen telefoon bij je had of dat ie stuk was je zo goed kan herinneren? Mijn smartphone gaat nooit mee de slaapkamer in; de laptop staat het grootste gedeelte van het weekend uit en toch realiseerde ik me dat er meer moest veranderen. Er waren verschillende aanleidingen:

  • Een whatsapp berichtje zondagavond laat met een onnodige vraag over het online reserveringssysteem van mijn studio. De vraag heb ik maandagochtend, toen ik weer aan het werk was, beantwoord. Maar intussen had ik de vraag al wel zien oplichten die zondagavond en in gedachten al meerdere keren beantwoord.
  • De zoveelste keer dat ik mezelf terug vond; kansloos scrollend door filmpjes van puppy’s, de nieuwe herfstcollectie of vakantiefoto’s van iemand die ik niet ken. Terwijl ik eigenlijk iets anders aan het zoeken was; de openingstijden van een restaurant, een adres of wat dan ook. Want wat het was dat wist ik inmiddels niet meer. Super irritant.
  • Op een prachtige locatie in het bos vertelt Charlotte Labee tijdens een Masterclass over de negatieve impact van technologie op ons brein. Als Charlotte pleit voor een digitale detox van meerdere dagen hoor ik alle bezwaren van de andere aanwezige dames. Het zijn de argumenten en bezwaren die stiekem ook door mijn hoofd schieten terwijl ik diep van binnen weet dat het allenaal onzin is. Het is het verslaafde stemmetje wat van zich laat horen.

Dopamine

Elke keer als je iets doet wat volgens je hersenen een beloning verdient wordt er dopamine aangemaakt. Het is een stofje dat ons een tevreden gevoel geeft. Dit gebeurt bijvoorbeeld als je fijne seks hebt; chocolade eet, lekker getraind hebt maar ook als je je telefoon checkt. En omdat dopamine een fijn gevoel geeft blijf je het gedrag herhalen. Fijn als het gaat om sporten, maar niet zo fijn als het gaat om technologie zoals je smartphone. Ongemerkt pak je steeds vaker gedachteloos dat ding op, om socials te checken; een nieuwssite te bekijken of wat het ook is wat je ermee doet. En zo sta je continue ‘aan’; komen er steeds meer prikkels binnen wat stress is voor ons lijf en brein.

Het besluit

Dus….. ik was er klaar mee. Ik wil niet op de gekste tijden werkgerelateerde vragen zien, ook geen grappige filmpjes, restaurant tips; vragen over yogalessen of trainingen. Het voelt alsof letterlijk iedereen via die schermpjes zo mijn woonkamer in kan stappen om ongevraagd naast me op de bank te komen zitten. En ik vind veel berichtjes, filmpjes, verhalen en tips leuk en zeker de moeite waard. En ik beantwoord graag vragen. Maar dan wel op een tijdstip dat het mij uitkomt. Maar hoe kon ik dat het beste doen?? En toen bedacht ik me iets….

Intermittent Lifestyle

Hoe had ik dit al die tijd over het hoofd kunnen zien? Terwijl het zo duidelijk en voor de hand liggend is. Hoe kan dit nu pas tot me doordringen? In mijn boeken, blogs en presentaties vertel ik over ‘natural living’ en waarom het zo belangrijk is om een ‘Intermittent Lifestyle’ te leiden. Koude training, krachttraining, ademwerk, slaap, Intermittent Fasting……. Over deze laatste methode schreef ik zelfs een volledig boek. Het idee daarachter is dat je lichaam geregeld een pauze nodig heeft. Ons lichaam is niet ingesteld op het continue verwerken van voeding. Het is onnatuurlijk om het grootste gedeelte van de dag voeding tot ons te nemen. Juist als we niet eten, en aan het vasten zijn, komt het lichaam toe aan herstel- en reparatie werkzaamheden. Dat ik dit niet eerder zag!!!! Het is zo overduidelijk. Ons brein is ook niet ingesteld op een continue stroom van berichten, informatie, beelden en prikkels en doet het daar niet goed op.

Tijd voor actie

Ik besluit om vaste tijden in te gaan stellen waarop al mijn schermen uit gaan. Afgelopen maandag was de eerste dag van mijn ‘Intermittent Technology Fasting’ experiment. Sinds die dag gaat stipt 19.00 alles automatisch op ‘niet storen’. De laptop klap ik dicht en mijn smartphone leg ik ver weg, uit het zicht, zodat hij (net als ik) rustig kan opladen voor de volgende (werk)dag. De ‘niet-storen’ functie staat ingesteld tot 7.00 in de ochtend. Tussen 19.00-7.00 komen er geen notificaties of berichten meer binnen. Ik kijk er ook niet meer op; ook niet om nog even snel iets te googelen ; dat komt de dag erna wel weer. (En geloof me; de dingen waarvan je denkt dat je ze echt even op moet zoeken blijken helemaal geen haast te hebben) Voor nu dus een dagelijkse ‘vastenperiode’ van 12 uur. Alleen mijn naaste familieleden kunnen nog door de ‘niet-storen’ functie heenkomen mocht er nood zijn. Voor wie nog niet bekend is met deze functie; een echte aanrader! Alles is in te stellen naar jouw behoeftes en wensen. Ook fijn als je bijvoorbeeld ongestoord uit eten wil maar wel bereikbaar moet zijn voor je kinderen.

Hoe voelt dat nou?

inmiddels dus alweer bijna een week bezig en het bevalt goed!! Heel goed. Het geeft vooral veel rust en een gevoel van meer tijd en ruimte. Afgelopen week was ik een keer heel vroeg wakker en ben ik na mijn yoga practice nog in een boek gaan lezen en in mijn dagboek gaan schrijven. Terwijl ik voorheen op zulke momenten mijn slaapscores op mijn telefoon zou checken om vervolgens te blijven hangen op het wereldwijde web. Nu voelde die extra tijd vele malen beter besteed. En niet alleen beter besteed; de tijd leek ook langzamer te gaan. Ik besef dat 12 uur vasten per dag een goede start is. Maar net als met Intermittent Fasting wil ik het langzaam verder afbouwen; mijn ‘digital window’ steeds kleiner maken en uiteindelijk ook schermvrije dagen en weekends instellen. Stapje voor stapje….

Wie van jullie plant al bewust schermvrije tijd in? En als je dat doet hoe doe je dat dan?? Ik hoor graag jullie ervaringen en eventuele tips! Mocht je na het lezen van dit blog ook willen starten met Intermittent Screen Fasting ; laat het me weten! Dan kunnen we samen deze challenge aan gaan.

High on your own supply

1 reactie

Voor een toevallige voorbijganger moet het er op zijn minst opmerkelijk uitgezien hebben. Een groep mensen die zingend, elkaars handen vasthoudend, in twee grote ronde ijsbaden zitten. Begeleid door drummers en een zingende man met lang grijs haar en dito baard. Welkom in de wereld van Wim Hof.

Family

Samen met oudste zoon Kai was ik vorige week één van de deelnemers aan de Summer Expedition 2022 in Morillo de Tou in de Pyreneeën. Bijzonder om dit samen met hem te beleven en extra bijzonder omdat de WHM methode een belangrijke plek in mijn leven inneemt en hij die interesse met mij deelt. Geweldig om de methode dit keer te ondergaan als deelnemer en me helemaal onder te kunnen dompelen in de methode. Iets wat voor mij als instructeur een hele waardevolle ervaring was waarin ik weer zoveel meer heb geleerd. Onder andere door onderdeel te zijn van een groep deelnemers en dus deelgenoot te zijn van hun ervaringen.

Merkwaardig

Niet alleen de grote groep zingende en grotendeels ook bibberende mensen in de ijsbaden zag er voor de toevallige voorbijganger wellicht gek uit. Nog vreemder werd het waarschijnlijk op het moment dat iedereen luidkeels joelend er weer uitstapte en wijdbeens op het grasveld ging staan om op te warmen in de ‘horse stance’, intussen allerlei bewegingen makend. En dit waren niet de enige opmerkelijke momenten. De ademsessies bovenop de berg met uitzicht over het meer; het modderbad…. Allemaal stuk voor stuk ,voor ons, magische en bijzondere momenten. Wat die momenten met je doen is lastig uit te leggen aan iemand die nooit onderdeel is geweest van een Wim Hof Method experience. Of het nou een ademsessie, een workshop, weekend of hele expeditie is; deze methode maakt iets los.

Breathe motherfucker!!!

Wim heeft veel te vertellen en doet dit dan ook graag. De uitkomsten van wetenschappelijke onderzoeken en Wims meer dan bijzondere ervaringen worden afgewisseld met zijn, naar eigen zeggen (en dat zijn ze dan ook echt) ‘dirty and bad jokes’ . Dit maakt het keer op keer een meer dan interessante ervaring om zijn toehoorder te zijn. Van de hak op de tak en soms moeilijk bij te houden; Wim praat zoals hij alles doet. Vol passie, één en al energie en bij tijd en wijle niet bij te houden. Maar altijd inspirerend en motiverend. Ook de ademsessies leidt hij met volle overgave. “Breathe motherfucker!” is een van zijn befaamde kreten. Een ademsessie met Wim is intens en een beleving die je niet snel vergeet.

High on your own supply

Zoals een van mijn aanwezige collega WHM instructeurs terecht zei deze week: “Er is Wim aan de ene kant en de Wim Hof Methode aan de andere kant”. Wim is Wim; hij is de grondlegger van de methode en altijd weer een paar stappen vooruit. Zonder hem hadden we niet geweten wat de gouden combinatie van ademwerk en koude training voor zowel mentale als fysieke gezondheid doet. Zonder hem wisten we nu nog niet dat we invloed kunnen uitoefenen op ons autonome zenuwstelsel. Het mooie is dat zowel de methode als de ‘Wim Hof tribe’ zich blijven ontwikkelen. En steeds meer onderzoeken leveren het bewijs van de kracht van deze methode en de bijbehorende ademtechniek.

Als je Wim aan het werk ziet lijkt het of het ademen vooral heel groots en meeslepend moet gebeuren. Maar dat hoeft zeker niet. Het ademen kan ook op een subtiele manier plaatsvinden. Dit doet niks af aan het grootse effect wat het kan hebben. “high on your own supply” is zeker niet overdreven. Vooral wanneer je het ademen in een groep doet en je je helemaal open kunt stellen kan het je naar hogere sferen brengen, ‘like you’re on drugs’. Alleen dan zonder vervelende bijwerkingen. Het ‘spacen’ gebeurt niet altijd en bij iedereen; het kan ook zijn dat je je gewoon heel ontspannen voelt na een sessie. Voor iedereen voelt het weer anders maar ook elke sessie is weer anders.

Intens

Een week lang intensief met elkaar optrekken en je midden in de natuur bevinden, ver van de grote steden, droeg zeker bij aan de intensiteit en de impact van de ademsessies. Elke ochtend om 8.00 verzamelden we op een prachtige plek met uitzicht over de bergen en een meer. En terwijl de zon opkwam en we onder begeleiding van de zingende vogels, klingelende belletjes van een kudde schapen, gitaarmuziek en de stem van Wim diep aan het ademen waren kwamen er veel emoties los. Ook bij mij. Geluk dat ik op zo’n mooie plek deze prachtige momenten mocht ervaren; dankbaarheid om dit avontuur met Kai te beleven; liefde voor het leven en al mijn dierbaren en ontroering door de diepe verbinding die ik deze week heb ervaren. Met de mensen om me heen, de natuur en mezelf. Woorden schieten tekort om onder woorden te brengen wat we gevoeld en beleefd hebben tijdens deze onvergetelijke zomer expeditie. Maar toch wilde ik proberen iets van de ervaring over te brengen in dit blog dat ik recht uit het hart geschreven heb, wachtend op onze terugvlucht. Bij deze…..

WHM workshops

Wil jij ook ervaren wat deze methode voor jou kan betekenen? Aanstaande woensdag 6 juli 20.30-21.30 geeft mijn collega WHM instructeur Rein Sarink een ademsessie bij Optimal Health Studio. (Deelname voor niet-leden is 15 euro) Aankomende zaterdag 9 juli 9.00-15.00 geef ik een WHM Fundamentals Workshop in de studio. Er zijn nog 2 plekken beschikbaar! Deelname is 125 euro (inclusief ontbijt, lunch, koffie, thee en andere dranken) Aanmelden kan via info@optimalhealth.nl

Hoe adem je emoties kunnen beïnvloeden

Een reactie plaatsen

Afgelopen week kreeg ik officieel te horen dat ik geslaagd ben voor mijn opleiding aan de WHM Academy. Ik ben trots dat ik mij vanaf nu gecertificeerd instructeur in de Wim Hof Methode mag noemen. De methode speelt al sinds 2014 een rol in mijn leven. Sommige periodes meer op de achtergrond maar nu al geruime tijd als een vast onderdeel van mijn dagelijks leven duidelijk aanwezig op de voorgrond. Uiteraard zal ik vanaf nu workshops in deze methode gaan organiseren. Daarnaast ben ik ontzettend blij en bevoorrecht dat er al geruime tijd een ervaren Instructeur in deze methode lessen en workshops geeft in mijn studio.

De dynamiek en energie van een groep

Ook afgelopen week gaf mijn collega Rein Sarink een les in de ademtechniek volgens de Wim Hof methode. Voor mij heerlijk om mee te kunnen doen, geleid te worden en de energie te voelen van het ademen in groepsvorm. Dit is namelijk vele malen krachtiger dan wanneer je de oefeningen thuis doet in je eentje (zoals ik meerdere ochtenden in de week doe) Tijdens mijn opleidingsweek in Polen waren er meerdere instructeurs in opleiding die nog nooit in een groep deze techniek hadden beoefend. Op de heenweg in de bus van het vliegveld van Praag naar ons hotel in Polen sprak ik met meerdere hierover. Ik vertelde ze hoe anders en krachtiger de ademtechniek voelt wanneer je deze met elkaar beoefent. En inderdaad; tijdens de dagelijkse ademsessies kwamen er veel emoties los. Huilen, lachen, verstilling; van alles kwam er voorbij. Een indrukwekkende gebeurtenis voor ons allemaal.

Voor je begint

Voordat er gestart wordt met de ademtechniek leggen we, als instructeur, altijd uit wat je kunt verwachten. Het is namelijk normaal om licht in je hoofd te worden of tintelingen in handen of voeten te voelen. Zelf vind ik dat altijd een heerlijk gevoel en Wim Hof noemt dit “high on your own supply”. Maar als je niet weet dat het erbij hoort en normaal is kun je daar misschien van schrikken of denken dat het niet goed is. Hetzelfde geldt voor de emoties die los kunnen komen. Juist mensen die hun emotie als eerste onderdrukken voelen hun emoties weer door deze technieken. Je ademt diep en kan daardoor diep gaan. Het zorgt ervoor dat je weer in contact komt met je gevoelens. Dat is één van de mooie kanten ervan.

Emoties

Het is belangrijk om emoties los te laten. Het is oké om te voelen wat je voelt. Afgelopen week ontving ik de dag na de les een mail van een van de deelnemers. Ook zij was tijdens en na de les overmand door emoties en voelde zelfs de dag erna nog wat voor impact het ademwerk had op haar. Ze was in gesprek geraakt met iemand die dit ook zo sterk had ervaren, wilde dit graag met ons delen en ook meer weten over het hoe en waarom ervan. Dat was de directe aanleiding tot het schrijven van dit blog. We weten als instructeur dat er heftige emoties los kunnen komen en noemen dit dan ook altijd voordat we beginnen. Uiteraard ervaart niet iedereen dit als zodanig en verschilt het per individu wat er gevoeld wordt. Sommigen vinden de lichamelijke sensaties fijn of ervaren een diepe ontspanning na afloop. Op iedereen heeft het weer een ander effect en het is dus zeker niet voor iedereen zo intens. Ook ik ervaar het elke keer weer anders.

Uit je hoofd

Velen creëren een harnas en kroppen emoties op. We zijn het niet gewend om al onze gevoelens openlijk te uiten wat maakt dat we soms schrikken als dit toch los komt. Maar juist door deze wel te uiten zorgen we weer voor opening vanuit ons hart zodat we onszelf kunnen zijn. Door het ademwerk kom je in een staat van bewustzijn waarin het denken onderdrukt wordt en het voelen naar de voorgrond komt. Je komt in een staat van bewustzijn waarin emoties veel makkelijker omhoog komen. Waarom dit als vreemd of spannend ervaren wordt komt doordat ons ego continu controle wil houden over alles. En dat verdwijnt naar de achtergrond tijdens de Wim Hof ademhaling. Het voelt alsof je even buiten je fysieke lichaam en denken bent. Als jij iemand bent die graag controle wil hebben en niet los durft te laten dan kan dat spannend zijn.

Andere staat van bewustzijn

Door de ademoefeningen kom je letterlijk in een andere staat van bewustzijn. Het brengt je brein dat continue geprikkeld wordt, je ‘monkey mind’ dat heen een weer springt, tot rust waardoor het een kalmerend effect heeft en je in een meditatieve staat komt. Er zijn inmiddels vele wetenschappelijke onderzoeken naar deze methode uitgevoerd. In de Michigan Study uit 2018 is een scan gemaakt van het brein van Wim Hof. Daaruit bleek dat gedeeltes in zijn brein die te maken hebben met zelfreflectie, interne focus en het zijn in het ‘hier en nu’ significant meer activiteit lieten zien tijdens het beoefenen van de ademtechniek. De WHM techniek brengt ons weer meer in contact met ons lichaam en onze gevoelens en emoties. Het brengt je dichter bij jezelf

Workshops

Wil jij ervaren wat de Wim Hof Methode voor jou kan betekenen? Zondag 27 maart 10.00-11.15 geef ik een WIm Hof Method Breathing class . Tevens geeft Rein Sarink elke eerste woensdag van de maand 20.30-21.30 een WHM Breathing class bij Optimal Health Studio. Woensdag 6 april is de eerstvolgende. Aanmelden kan via nanneke@optimalhealth.nl

Hoe je het echte verschil maakt

Een reactie plaatsen

Over 3 maanden verschijnt mijn nieuwste boek ‘Fit Fab 40’ .Achter de schermen wordt hard gewerkt om alles op tijd af te krijgen voor de drukker en de lancering komt nu wel echt in zicht. Het manuscript is zelfs al gelezen door een journaliste die voor de januari uitgave van de ‘Libelle Health’ een artikel schrijft over het boek. En in zo’n interview worden vaak leuke vragen gesteld die je zelf ook weer aan het denken zetten.

Consistentie is key

In mijn boek een 10 stappen plan dat je op weg helpt naar de fitste versie van jezelf. Een belangrijke deel is het hoofdstuk over mindset en motivatie. Een onderwerp wat ik daarin behandel is consistentie. Ik schreef daar in 2019 al een blog over en vertel het ook keer op keer weer aan mijn cliënten: consistentie is key!!!

Leuker kunnen we het niet maken

Wanneer iemand start met een nieuw voedingspatroon of trainingsschema voelt het voor die persoon soms bijna als een verliefdheid. Men is super gemotiveerd; heeft er zin in; alles is nieuw, spannend en leuk. Maar hoe enthousiast of gemotiveerd je ook in het begin bent, uiteindelijk gaat het over wat je op langere termijn doet. Dat klinkt niet spannend en is het ook niet. Maar hoe consistent je bent is wel doorslaggevend voor het bereiken van je doelen.

Maar wat is consistentie?

Tijdens het interview voor de Libelle vorige week sprak ik lang met Journaliste Angelique Heijligers over dit onderwerp. Hoe blijf je gemotiveerd; wat is de goede mindset en waarom is consistentie zo belangrijk? Consistent zijn in je gewoontes is iets anders dan rigide en star. Het betekent niet dat je nooit eens kunt afwijken van je plan of nooit eens uit de bocht mag vliegen; dat is alleen maar menselijk. Een keer niet volgens plan eten of trainen verpest niet meteen al je voorgaande inspanningen. Belangrijk is hoe je het daarna weer oppakt.

Het grote geheel

Ben je een keer afgeweken van je plan? Pak het gewoon weer op en voorkom dat je gaat denken dat het allemaal geen zin meer heeft en alles ‘voor niks’ is geweest. Alles gaat om wat je het grootste gedeelte van de tijd doet. En daar zit m vaak het probleem. Er is een groot verschil tussen ‘incidenteel van je plan afwijken’ en ‘incidenteel je plan volgen’.

Voeding tracken

Het bijhouden van je voedingsinname is een belangrijk handvat bij succesvol lichaamsvet verliezen. Wanneer we op gevoel eten, eten we bijna altijd meer dan we denken. We onderschatten structureel hoeveel we eten en het tracken van je voeding geeft dan ook veel inzicht. Een van mijn cliënten was goed bezig en totdat ze plotseling geen progressie meer maakte. Volgens eigen zeggen volgde ze nog steeds het voedingsplan dat ik voor haar had samengesteld. “Houd je nog steeds alles bij wat je eet, zoals we hadden afgesproken”, vroeg ik. “Ja, bijna altijd vul ik in wat ik eet”, antwoordde zij. Toen ik daarop vroeg wat haar calorie-inname en proteine-inname de afgelopen dagen was geweest moest ze me het antwoord schuldig blijven. Het was al meer dan twee weken geleden dat ze dat had bijgehouden.

Structuur

Doordat ze geen antwoord kon geven op de vraag viel bij haar zelf het kwartje al. Ik hoefde niks meer uit te leggen. We hoefden geen nieuw programma samen te stellen, er was niet plotseling iets vreemds aan de hand waardoor ze niet meer de progressie boekte als in het begin. Het enige waar het aan ontbrak was consistentie. Het volhouden van een gewoonte, het hebben van een structuur, helpt je jouw doelen te behalen. Dat is precies waar consistentie over gaat.

Woensdag 13 oktober Presentatie‘Een Fit Fab Leven’

Alvast een voorproefje op mijn nieuw te verschijnen boek? Meer weten over hoe je in 10 stappen de fitste versie van jezelf kunt worden? Woensdag 13 oktober 18.30-20.00 geef ik bij Optimal Health Studio de presentatie ‘Een Fit Fab Leven’. Deelname: 25 euro per persoon. Inschrijven kan via info@optimalhealth.nl

Pagina's: 1 2

Geloof (niet) alles wat je denkt.

Een reactie plaatsen

‘Geloof niet alles wat je denkt’ is een inspirerend boek, geschreven door Björn Natthiko Lindeblad. Volgens deze Zweedse boeddhistische monnik is het meest waardevolst van zeventien jaar fulltime spirituele training dat hij niet meer alles gelooft wat hij denkt. Hij noemt dat zijn superkracht; een kracht die wij allemaal in ons hebben. Ik geloof inderdaad dat als je die kracht ontdekt het je een bepaalde vrijheid geeft. Maar daarnaast is het ,afhankelijk van de context, belangrijk om ‘geloof niet alles wat je denkt’ regelmatig om te draaien naar ‘geloof alles wat je denkt’. Of je namelijk denkt dat je iets kunt of niet; in beide gevallen heb je gelijk. Je mindset, je instelling bepaalt voor een groot deel of je ergens in slaagt of niet.

Onze centrale gouverneur

We besteden de meeste tijd aan het trainen van ons lichaam en vergeten daarbij het brein terwijl dat zo belangrijk is. Wanneer je je hersenen traint gaat je lichaam namelijk veel verder dan je voor mogelijk had gehouden. Het is mij al vaak gebeurd dat ik mezelf na afloop van een krachttraining verraste. Zonder dat ik het wist tilde ik met een zwaarder gewicht dan de training ervoor en deed ik meer herhalingen. Puur doordat ik dacht dat het een lichter gewicht was tilde ik deze makkelijker. De kracht van onze gedachte heeft zoveel impact. Er zijn altijd theorieën geweest met betrekking tot de maximale capaciteit van zowel ons zuurstofverbruik (Vo2Max) als onze skeletspieren. Maar waarschijnlijk speelt ons brein als centrale gouverneur de belangrijkste rol in waar onze grenzen liggen. Tim Noakes is degene die dit mechanisme 10 jaar geleden voor het eerst onder de aandacht bracht. Volgens Noakes dicteren de hersenen het lichaam qua intensiteit en duur van een inspanning om zijn eigen overleving, jouw overleving dus, te garanderen. De hersenen hebben een constante stroom van voedingsstoffen en zuurstof nodig, en een betrouwbaar transportmechanisme (je lichaam). Alles wat dat in gevaar kan brengen wordt streng gereguleerd, anders zou je jezelf letterlijk dood kunnen rennen. De centrale gouverneur handelt op verschillende niveaus van het onderbewustzijn en neemt beslissingen tijdens een atletische inspanning ,zoals het rennen van een race, die gebaseerd zijn op een groot aantal gegevens zoals je huidige inspanning, conditie van het lichaam, omstandigheden en eerdere ervaringen (zowel mentaal als fysiek). Jouw hersenen maken een inschatting over wat veilig is voor jou om te doen onder de betreffende omstandigheden en zijn dus per persoon en situatie verschillend.

Als het op is, is er altijd nog wat over

Al jarenlang wordt ons verteld dat het pijngevoel dat vaak toeslaat na 2 à 3 uur inspanning, samenvalt met uitputting van de glycogeenvoorraad; de zogenaamde ‘muur’ waar marathonlopers tegenaan zouden lopen, ook wel bekend als ‘ de man met de hamer’. Als je echter de glycogeenreserves zou meten blijkt dat dit niet het geval is en dat er zelfs nog genoeg over is om het laatste deel van de wedstrijd te besluiten met een sprintje. Het zijn echter de hersenen die weigeren en ons hun wet opleggen door ons allerlei hoogst pijnlijke sensaties te laten voelen. Het zijn de hersenen die de prestatie bepalen; de spieren zouden nog langer kunnen werken en daarvoor voldoende brandstof kunnen vinden in onze reserves. Maar dat zal niet gebeuren als ons onderbewustzijn dat niet van tevoren als mogelijk heeft beschouwd. Onze fysiologische grenzen worden dus grotendeels gecontroleerd door het onderbewustzijn. Het brein speelt daarin een allesbepalende rol en is hoogstwaarschijnlijk ook waarin topsporters zich onderscheiden van de rest van ons. Fysiologie en aanleg zijn een eerste vereiste; mindset en de mentale drang om te winnen bepalen de rest. Prestaties worden bepaald door 3 componenten: het fysieke, emotionele en mentale. Interessant dus om te kijken hoe je je brein kunt trainen in het beïnvloeden van je centrale gouverneur.

‘Ik denk dat ik het niet kan’ versus ‘ik denk dat ik het kan‘

Wie regelmatig sport heeft zeker al ervaren dat hij de ene week veel beter in vorm is dan de andere. Maar wanneer je over hetzelfde hart, hetzelfde bloed en dezelfde spieren beschikt, zou je logischerwijze dezelfde prestaties moeten kunnen leveren. En toch is dat niet het geval. Dergelijke vormschommelingen worden gedeeltelijk bepaald door je hersenen en je gedachten.Op sommige dagen geeft het brein het lichaam de vrijheid om over grenzen heen te gaan. Terwijl ze je op andere momenten verplicht om rustig aan te doen. Door regelmatig te trainen en gereguleerd over grenzen heen te gaan werk je niet alleen aan de versterking van het cardiovasculair systeem of van de spieren, maar ook en vooral aan de opvoeding van je hersenen. Meditatie, ademoefeningen en het aangaan van natuurlijke uitdagingen zoals koude-en hittetraining en intermitterend vasten zijn goede manieren om brein en mindset te trainen en daarmee je prestaties te verbeteren.

Waarom honger vaak ‘tussen je oren’ zit

Een reactie plaatsen

Bij het begeleiden van cliënten die gewicht willen verliezen merk ik vaak dat er angst is om ‘honger’ te krijgen. Als kind leerde ik, zoals velen waarschijnlijk, dat wij, bevoorrechte Nederlanders geen honger kennen; alleen maar trek. Maar om het simpel te houden heb ik het in dit blog over hongergevoelens.

Diëten is vooral een mentale kwestie

We leven in een omgeving van overvloed en dragen bijna allemaal genoeg energievoorraad voor minimaal een maand, in de vorm van vet, met ons mee. Toch is er bij velen een instinctieve angst om ‘honger’ te hebben. De mens is nu eenmaal ingesteld op overleven en dat zit diep in onze genen. Maar wat als ik je nu vertel dat honger vaak alleen maar tussen je oren zit en dat diëten vooral een mentale kwestie is? We denken vaak dat als we minder eten dan we verbruiken (een eerste voorwaarde om lichaamsvet te kunnen verliezen) we ons minder energiek gaan voelen; dat het effect heeft op ons humeur en prestaties. Maar eventuele vermoeidheid, humeurigheid; het zit allemaal in je hoofd. Uitzonderingen daargelaten, wanneer er sprake is van een extreem laag vetpercentage, zit het allemaal letterlijk ‘tussen je oren’. 

Wetenschappelijke studies

Dit is niet iets wat ik verzin, maar waar uitgebreid onderzoek naar gedaan is. In één van die onderzoeken (https://academic.oup.com/ajcn/article/88/3/667/4754441) gaven wetenschappers een groep gezonde deelnemers voeding die bewerkt was met een speciale gel. De voeding werd sterk gemanipuleerd zonder dat je dat kon zien, ruiken of voelen. De ene groep deelnemers at twee achtereenvolgende dagen 2294 kcal; de andere groep maar 313kcal.  Tijdens die dagen doorliepen ze verschillende psychologische en lichamelijke testen.  Zoals verwacht werden de deelnemers die weinig kcal aten hongeriger, maar stemming, slaapkwaliteit en mentale prestaties  waren onaangetast. Na het onderzoek werd verteld hoe het onderzoek was opgezet en werd aan de deelnemers gevraagd of ze dachten dat ze in de groep met normale hoeveelheid of de groep met weining kcal hadden gezeten. De deelnemers konden die vraag niet correct beantwoorden.

Ook bij andere onderzoeken (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9399371/) naar de invloed van meerdere dagen van totaal vasten was de conclusie dat dit geen negatieve invloed heeft op je humeur, brein activiteit, lichamelijke en/of mentale prestaties. Integendeel : sommige aspecten van mentaal functioneren verbeteren juist na meerdere uren vasten. (meer hierover kun je ook lezen in mijn boek Intermittent Fasting https://www.bol.com/nl/f/intermittent-fasting/9200000115140335/

Het stemmetje in ons hoofd

Het is vaak het ‘stemmetje’ in ons hoofd wat ons doet geloven dat minder eten van invloed is op hoe we ons voelen. Als je je zelf niet de hele tijd vertelt dat je ‘op dieet’ bent maar het gaat zien als iets positiefs voelt het al heel anders. Minder eten dan dat je verbruikt is de eerste voorwaarde om vet te verliezen; maar het is vaak je hoofd die je wijs maakt dat je dat zou merken aan je energielevel, humeur, etc. Als je negatieve effecten denkt te merken is het in bijna alle gevallen je ‘mind’ die een spelletje met je speelt. Je lichaam heeft geen echte honger; dit speelt zich voornamelijk af in je hoofd.

Volgende week vertel ik meer over waar de ‘echte’ lichamelijke hongergevoelens vandaan komen en hoe je dat kunt voorkomen

Waarom het belangrijk is ‘nee’ te kunnen zeggen

Een reactie plaatsen

Iedereen moet wel eens iets doen waar hij geen zin in heeft. Dat hoort nou eenmaal bij het leven. Maar wat als je het gevoel hebt ‘geleefd’ te worden; dat je continue voor anderen bezig bent en er geen tijd meer over is voor jezelf? Dit zie ik om me heen maar al te vaak gebeuren. De oorzaak? We vinden het moeilijk om ‘nee’ te zeggen.

Hopeloze missie

Van nature willen we graag aardig gevonden worden. Dit zit diep in onze genen. Logisch; als je anderen helpt zullen zij jou ook helpen en stijgt je overlevingskans. Maar ik kan je vast vertellen dat dat een hopeloze missie is. Het gaat nooit, maar dan ook nooit, gebeuren dat iederéén jou leuk, aardig en sympathiek vindt. Streef je daar wel naar en pas je je leven daar op aan, dan betaal je een hoge prijs. Je levert je eigen welzijn in voor de goedkeuring van anderen.

Ook ik heb moeten leren om vaker ‘nee’ te zeggen. Toen ik mijn bedrijf opstartte was ik blij met elke vorm van publiciteit of activiteit. Het bedrijf groeide en groeide en mijn agenda werd voller en voller. Iets waar ik ontzettend dankbaar voor ben. Een bijkomstigheid is dat er steeds meer leuke aanbiedingen, opdrachten en verzoeken voorbij komen. Mensen die iets van je willen; informatie, een stageplek, interviews, etc, etc. Onbekenden of kennissen van bekenden die langs willen komen in de studio en van ‘gedachten willen wisselen’, mijn mening willen weten over een bedrijf wat zij op gaan starten, een studie die ze willen volgen of een boek wat zij willen schrijven. Veel leuke en interessante projecten en het liefst wil ik iedereen te woord staan en een stukje van mijn tijd geven.

Kostbare tijd

Maar daar zit precies de valkuil. Wanneer ik overal op in zou gaan en daar tijd voor zou inplannen blijft er geen tijd meer over voor de dingen die het belangrijkste zijn in mijn leven. Mijn werk in de studio; het geven van trainingen en lessen; het schrijven van boeken, recepten en artikels; ik doe dit met liefde en passie. Daarnaast train ik zelf, besteed ik tijd aan mijn yoga practice en breng ik graag tijd door met mijn gezin en dierbare vrienden. Als ik echter op alle andere verzoeken in zou gaan en overal ‘ja’ op zou zeggen gaat dit van de kostbare tijd af die ik kan besteden aan mijn werk, mijn gezin en…..mezelf.

We weten allemaal dat we bij het uitvallen van de zuurstof in een vliegtuig als eerste onszelf moeten helpen, omdat we dan pas de anderen kunnen helpen. Waarom vergeten we dat dan zo vaak in het dagelijks leven? Waarom voelen zoveel vrouwen (en ook mannen) zich bezwaard als ze eigenlijk ‘nee’ willen zeggen?

Zeg vaker ‘nee’

Als jou dit ook regelmatig gebeurt, bedenk dan dat ‘nee’ ook een antwoord is. Iemand stelt je een vraag zodat je daar een antwoord op kan geven. Jij bepaalt wat dat antwoord is. En een antwoord op een vraag is geen afwijzing richting de persoon die hem stelt. Je hoeft je dus niet schuldig te voelen om het antwoord te geven wat je wil geven. Nee zeggen tegen een ander is namelijk ja zeggen tegen jezelf. En je hebt het recht om nee te zeggen. Als je dit vaker doet wordt je minder geleefd en kom je minder onder druk te staan. Je kunt je focussen op de dingen die jij belangrijk vindt. Als je vaker ‘nee’ zegt heb je meer tijd om te trainen, te ontspannen en tijd te besteden aan de dingen die belangrijk zijn voor jou. Uiteindelijk zullen mensen ook meer respect krijgen voor je waardevolle tijd.

Hoe zeg je ‘nee’

Vind je het moeilijk? Je hoeft niet altijd direct een antwoord te geven. Je kunt altijd ‘bedenktijd’ vragen bij de ander zodat je je antwoord in alle rust kunt formuleren.  Zeg vervolgens duidelijk en rustig ‘nee’. Draai er niet omheen en verzin geen smoesjes. Vertel kort en krachtig waarom je niet op het verzoek in kan gaan. Liever een duidelijk ‘nee’ dan vage beloften die je toch niet na gaat komen. Zorg ook dat je in je antwoord geen ruimte over houdt voor de ander om iets toch als een ‘ja’ te interpreteren of het er alsnog bij je door te drukken. 

Oefening baart kunst

Ik weet dat ‘nee’ zeggen soms makkelijker gezegd is dan gedaan. Zeker wanneer je een pleaser bent en liever conflicten vermijd. Maar oefening baart kunst. En onthoudt:

‘Nee’ zeggen tegen een ander is ‘ja’ tegen jezelf.

Leren om ‘nee’ te zeggen is een levensvaardigheid. Voor sommige mensen komt het heel natuurlijk. Voor anderen kost het meer moeite en oefening. In het begin voelt het misschien niet goed, maar het is een noodzakelijke vaardigheid voor je algehele emotionele gezondheid

Waarom we vaker moeten huppelen.

4 reacties

Afgelopen week liet ik iemand tijdens haar personal training springen. Nog nahijgend van de geleverde inspanning maar met een grote grijns riep ze na de training uit: “Ik kan je wel knuffelen, zo blij werd ik van deze training!” Helaas moeten we knuffelen nog achterwege laten, maar haar blijdschap werkte heel aanstekelijk. Zo kwam ik met haar in gesprek over dingen waar je blij en gelukkig van kan worden zoals in haar geval het springen (veel van mijn personal trainingscliënten worden daar helemaal niet blij van hoor, maar dat terzijde) 

Waarom we blij worden van huppelen

Huppelen is ook zoiets. Je komt los van de grond, beweegt ritmisch tegen de zwaartekracht in. Huppelen maakt kinderen aan het lachen, wanneer ze het echt kunnen. Wanneer een kind in staat is om te huppelen, dan laat het zien zich thuis te voelen in het lichaam en daar vrij en makkelijk over te kunnen beschikken. Je kunt ook duidelijk zien hoe vrolijk huppelende kinderen zijn. Vandaar dat we er als volwassenen waarschijnlijk ook nog steeds zo blij van worden.

Je emoties beïnvloeden met lichamelijke acties.

Uitingen van ons lichaam zoals lachen en het huppelen zien we als een uiting van blijdschap. Maar je kunt het ook omdraaien. De manier waarop je communiceert met je lichaam beïnvloedt namelijk op zijn beurt je emoties. Als je voorovergebogen gaat lopen en verdrietig kijkt ga je je ook zo voelen. Je non-verbale communicatie brengt automatisch bijwerkingen met zich mee. Je kunt dus je emoties beïnvloeden met behulp van lichamelijke acties.

Het potlood experiment

In de jaren 80 was er een Duitse psycholoog, Fritz Strack, die daar onderzoek naar heeft gedaan. In een experiment liet hij 2 groepen mensen stripboeken lezen. De ene groep moest een potlood tussen hun tanden houden tijdens het lezen. De andere groep mocht dit zonder doen. Het houden van een potlood tussen de tanden stimuleert de grote jukspier; een spier die een belangrijke rol speelt bij glimlachen. De groep mét potlood stond meer open voor de grappige inhoud dan de groep zonder potlood. Men concludeerde daaruit dus voor het eerst dat het namaken van een lach ook  je stemming verbetert. Deze ontdekking is van veel invloed geweest binnen de psychologie.  Emoties leiden tot bepaalde gezichtsuitdrukkingen maar andersom werkt het dus ook. Fysieke gelaatsuitdrukkingen kunnen leiden tot bepaalde emoties.

Jezelf trainen in blijdschap

Positieve emoties hebben een positief effect op onze gezondheid. Blijheid, ontspanning; dankbaarheid; allemaal gemoedstoestanden die onze gezondheid ten goede komen en waar je jezelf in kunt trainen. Door meditatie, ontspanningsoefeningen en bewust momenten te nemen om te bedenken waar je dankbaar voor bent. Maar dus ook door fysiek gedrag zoals (glim)lachen en huppelen!